17 Nisan 2012 Salı

Fakat; küçüğüz daha çok. Küçüğüz, hangi yüzden?

  ( Bu karalama sadece bir denemedir.)


Yalnızlığın soluk benzine biçare bakan suretler olmuş suda aksimiz, 
haykırışım kendi kendime.
Tembelliğin dik alası olmuş hayallerimizin dengesizliği çaresizliklerimiz
anlayışsızlığım kendi kendime.

Serzenişlerimiz izafiyete.
Bunca sonuçlanmamış hayalden sonra...
Anlıyoruz ki;
yaşamımızdan yol alan,
avuçlarımızdan kayıp giden kütleler değilmiş.
Işık hızında akıp giden, 
benliklerimizden kaçan ümitlerimiz,
Ümitler, Nietzsche'nin çözümlemeleri.

Başı bozuklardan öğrendiklerimiz, 
tecrübelendirdiklerimiz.
Hüzün kıyılarında kendi parçalarından sporla üreyen sevda kırıntılarımız

Kırıntılardan nimete şükür
bir bardak suyun azizliğiymiş yaşamak,
anlayacağız.

Fakat; küçüğüz daha çok
küçüğüz 
hangi yüzden?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder