Bu derleme amaçsızdır!

Canımız sıkılmıyormuş gibi anlar...

farkındalığın azalıp,
avuntuların arttığı anlar
kesintisiz mutluluklar.

 

sende, bende, onda, bunda
hep aynı sahne

amatör kahroluşumuz

günler geliyor ardın sıra,
acılar ülkemde her gün binbir tane

yaşamaya çalışıyoruz işte
diğerkamlık sorunlarımızı ruhumuza mıhlayarak

sanki 2. dünya savaşı 10larca sene önce olmamış gibi
arkadaşının hüznünü dinler gibi

sevincini sevincimiz yapmaya çalışmak gibi

BU YAZI AMAÇSIZDIR.
aşk gibi

insanlığı çok gelişmiş sanıyoruz

gelişmedik

gelişemiyoruz

çocuk ölüyor çocuk

insan insanı öldürüyor

ne gelişmişliği a be deyus

nasıl anlatacağını bilemiyor insan bazen

susuyor

bırakıyor

tabelada kazananların zaferlerine gülümsüyor
kaybetmek en güzel zafer nadastaysan

bilinemiyor sen minerallerini yeniliyorsun

ben bu yazıya neden başladım bilmiyorum

herkesin her gün benim üzerimdeki kişisel hedefleri nedir bilmiyorum
acılara katlanarak yaşadığımı bilmiyorum

hem de hiç anlatmadan

gülümse amaçsızca.
Gülümse.