30 Haziran 2014 Pazartesi

Bu derleme amaçsızdır!

Canımız sıkılmıyormuş gibi anlar...
farkındalığın azalıp,
avuntuların arttığı anlar
kesintisiz mutluluklar.


 
sende, bende, onda, bunda
hep aynı sahne
amatör kahroluşumuz


günler geliyor ardın sıra,
acılar ülkemde her gün binbir tane
yaşamaya çalışıyoruz işte
diğerkamlık sorunlarımızı ruhumuza mıhlayarak


sanki 2. dünya savaşı 10larca sene önce olmamış gibi
arkadaşının hüznünü dinler gibi
sevincini sevincimiz yapmaya çalışmak gibi
BU YAZI AMAÇSIZDIR.
aşk gibi


insanlığı çok gelişmiş sanıyoruz
gelişmedik
gelişemiyoruz


çocuk ölüyor çocuk
insan insanı öldürüyor
ne gelişmişliği a be deyus


nasıl anlatacağını bilemiyor insan bazen
susuyor
bırakıyor


tabelada kazananların zaferlerine gülümsüyor
kaybetmek en güzel zafer nadastaysan
bilinemiyor sen minerallerini yeniliyorsun


ben bu yazıya neden başladım bilmiyorum
herkesin her gün benim üzerimdeki kişisel hedefleri nedir bilmiyorum
acılara katlanarak yaşadığımı bilmiyorum


hem de hiç anlatmadan
gülümse amaçsızca.
Gülümse.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Eyüp kardeşim ve yürek sızısı

Uzun zamandır blogumda yazmıyorum. Ne düzenlemesine, ne imlasına ne de tasarımlarına dikkat ettiğim bir yazı olacak bu. Beni çok etkileyen ...